7 oktyabr mitinqi - Game over
07.10.2017 23:00 A-reaksiya 3067
Bu gün Milli Şura Yasamalda müxalifətin keçirdiyi mitinqlələ məşhurlaşan “Məhsul” stadionunda növbəti mitinqini keçirdi. Hər zaman demişəm. Mən jurnalistəm. Heç bir partiyanın üzvü deyiləm. Müxalifət də, iqtidar da bu xalqın övladlarıdır. Mənim üçün insanların siyasi əqidəsi önəmli deyil. Millətə və dövlətçiliyə olan münasibəti önəmlidir.
Uzun illər idi ki, mitinqləri izləmirdim. Bu gün dostum Gülnaz Qənbərli ilə birgə peşə fəaliyyətimizi həyata keçirmək üçün mitinqə yollandıq. Polis nəzarətindən və yoxlamasından keçib, saat 15:00 – da stadiona daxil olanda, təmtəraqlı hazırlanmış tribunanın radiusu ətrafında pərakəndə səpələnmiş insanların sayı cəmi-cümlətani ancaq 3000 nəfər olardı, ya olmazdı...
Əhval-ruhiyyə yüksəldən müsiqinin sədaları altında tribunanın arxasında mitinq təşkilatçıları aksiya iştirakçılarına, Azərbaycanın, Avropanın bayraqlarını, eləcə də siyasi məhbus elan etdikləri üzvlrinin şəkil-plakatların paylayır, tövsiyyə verməyi də unutmurdular: “Bayrağı ucadan yellədin”, “Plakatları yuxarı qaldırın”, “Çıxışçılara əl çalın”, “Azadlıq” “İstefa” sədalarını yüksəldin və sairə.
Digər mətbuat nümayəndələri kimi, biz də tribunanın üstündə dayanıb, mitinqi daha yaxından izləmək üçün aksiya iştirakçıraının yardımı sayəsində nərdivansız divara dırmaşdıq. Öncə onu qeyd edim ki, stadionda mobil internetdən istifadə məhdudlaşdırılmışdı. İnternetin məhdudlaşdırılması da təbii ki, medianın işini axsadırdı. Anlamadığım bir şey oldu ki, onsuzda bir stadionun dolmadığı bir mitinqin yayılmasından rahatsız olub, internetdən istifadəni niyə məhdudlaşdırmışdılar ki?! Yəni, həmin mitinq sosial şəbəkələrdə canlı yayımlansa idi nə olacaqdı ki...
Keçək əsas məsələyə. Maraqlıdır, iddia edilən böyük gücə malik olan Milli Şuranın səs-küylə hər həftə keçirmək istədiyi mitinqə gələnlərin sayı gündən - gündən azalırsa, bu mitinqləri keçirməyin məqsədi nədir, görəsən? Həmçinin 1988 - ci ildən (1988 – ci il mitinqlərini video lentlərdə izləyib, valideynlərimdən eşitmişəm – Z.Q) bu günədək bu adamların nə siyasəti, nə kursu, nə şüarı , nə də təfəkkürü dəyişməyibsə, maraqlıdır, hakimiyyətdən necə dəyişiklik tələb edə bilirlər?!
Mitinq saat 15:00- da başlamalı, 17:00-da bitməli idi. Hər zaman vaxt darlığından şikayət edən müxalifət nümayəndələri və mitinq təşkilatçıları saat 3-dən 34 dəqiqə keçdikdən sonra hay-huyla, bir az da özlərindən razı ədayla statdiona daxil oldular. Baxmayarq ki, müxalifət hər zaman vaxtın darlığından şikayət edir, lakin stadiona girməyə, tribunaya qalxıb ürəklərini boşaltmağa tələsmirdilər. Həmişə olduğu kimi bu dəfə Cəmil Həsənli və Əli Kərimli başlarının dəstəsiylə 2 saat ev sahibliyi edəcəkləri stadiona daxil olub yerlərini tutdular. Mitinqi “Azərbaycanın Himni”ylə başlasalarda mitinq iştirakçılarından tək-tük adam himni təkrar edirdi. Az sonra hər zamankı çıxışçıların hər zamankı çıxışları başlandı. Eyni sözlər, eyni nitqlər, eyni sifətlər və eyni şüarlar səsləndirildi. 1988-ci illərin mitinqlərini xatırladırdı bütün bunlar. Bu qədər iqtidara meydan oxuyub, sinəsini boşaltmaq üçün meydan istəyənlərin liderlərinin deyəcəkləri yalnız 1 saat 15 dəqiqəyə sığışırmış. Əslində mitinq təşkilatçılarının bu aksiyası daha çox internet klublardaki doyüş oyunlarını xatırladırdı. Az sonra isə Game over.... Bəli, belə çıxır ki, sizin xalqa danışacaq sözünüz yoxdur. Təəssüf ki bu elə belədir.... Belə olduğu halda, niyə 2 saat vaxt alırsınız?! Olmazmı ki, 1 saat vaxt alıb, səmərəli bir mitinq keçirə, sözünüzü millətə çatdırasınız?!
Bütün hallarda ölkədə razılaşdırılmış etiraz aksiyalarının keçirilməsi yaxşı haldır. Ümid edirik ki, xalqı təmsil etdiyini iddia edən Milli Şura bundan sonra mitinq siyasətinə yenidən baxacaq. Xalqa deməyə yeni söz tapacaq ki, Game over olmasın...
Zaur Qəriboğlu
Şərhlər